نوشته شده توسط: پیمان آریایی
سلام دوستان نمیدونم چرا هر جا که پا میگذاری با در بسته روبرو میشی ، دست و بالت بسته هست . اعتراض هم که ابدا ، چند نفر پیدا میشن تا تو را با انواع و اقسام تهمتها از اظهار نظر کردن پشیمان کنند .
یه وقت حرفی نزنی که به قبای فلانی بر بخوره و بعدش که دیگه واویلاست تا دلت بخواد همراهانش می ریزند سرت و به کلمه کلمه حرفهایت اشکال می گیرند . غافل از اینکه خودشون پر از اشکالند و در خواب غفلت و کسی نیست که بیدارشان کنه و اگر هم یکی پیدا بشه و بخواد از خواب بیدارشان کنه خودشون را به از ما بهترون وصل میکنن .
حالا بیا و درستش کن . با همه عیب و ایراد هایشان باید در بست قبولشان کنیم . چرا ؟
دوست عزیزم پیمان بحثی را شروع کردند من هم خواستم ادامه اش بدم ولی وقتی گفتگوهای اعتراض به وبلاگهای منتخب را خوندم منصرف شدم و به همین چند خط اکتفا می کنم و روزهای دیگه باز هم در خدمتتان هستم .
آقا پیمان یک دفعه هوس نکنی نوشته های منو سانسور کنی !
ارادتمند شما خشایار
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
